Trwa remont XVII-wiecznego zespołu klasztornego benedyktyńskiego w Sierpcu w diecezji płockiej. Za środki z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz miasta Sierpc uda się zabezpieczyć i wykonać remont dachu oraz odnowić elewację.
Na XVII-wiecznym wzgórzu Loret w Sierpcu usytuowany jest klasztor benedyktyński oraz kościół pw. Wniebowzięcia NMP. Obecnie prowadzone są tam prace budowlane: remont dachu, odnowienie południowej elewacji klasztoru oraz łącznika arkadowego.
Koszt robót szacowany jest na 260 tys. zł. Wsparcia finansowego na ten cel udzieliły: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – 200 tys. zł, samorządy miasta Sierpc i powiatu Sierpc po 20 tys. zł; natomiast wkład własny w wysokości 20 tys. zł siostry benedyktynki zamierzają uzyskać dzięki kweście.
Klasztor benedyktyński wymaga kolejnych prac, aby uchronić go przed niszczeniem. Konieczne jest między innymi wykonanie izolacji murów i osuszenie fundamentów.
Prace remontowe przy zabytkowym klasztorze sióstr benedyktynek, położonym na tzw. wzgórzu Loret w Sierpcu, prowadzone są od kilku lat. Najpierw, w 2012 roku, przeprowadzono ekspertyzy umożliwiające tzw. mikropalowanie wzgórza (czyli budowanie, osadzanie fundamentu na palach), aby zabezpieczyć je przed osuwaniem się. Wówczas 250 tys. zł na wykonanie dokumentacji przekazało miasto Sierpc.
W roku następnym przeprowadzono pierwszy etap prac zabezpieczających skarpę. Niemal w całości sfinansowało go Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2014 r. przeprowadzono drugi etap mikropalowania – za środki ministerialne, miejski i własne klasztoru. Kolejna dotacja, w roku 2015, przyznana z ministerstwa i miasta plus środki własne, pozwoliły na wykonanie izolacji pionowej fundamentów oraz ułożenie drenażu. Wzmocniono również więźbę dachową. Całkowity koszt prac wyniósł 218.941,82 zł.
Sierpeckie opactwo mniszek benedyktynek powstało w XVII wieku – w 1624 r. sprowadzone z Chełmna (z inicjatywy Zofii Potulickiej – właścicielki części Sierpca) mniszki reguły świętego Benedykta, stworzyły centrum stałej modlitwy i kontemplacji przy istniejącym od końca XV wieku ośrodku kultu maryjnego w kościele pw. Wniebowzięcia NMP.
Po osadzeniu przy nim sióstr benedyktynek, kult Madonny Sierpeckiej nabrał nowych wymiarów i czasy „benedyktyńskie” w kościele na wzgórzu Loret w Sierpcu uznaje się za okres największego rozkwitu tego miejsca pielgrzymkowego. Mniszki benedyktynki w ciągu prawie 270 lat z wielką gorliwością pielęgnowały kult Matki Bożej, roztaczały opiekę nad pątnikami przybywającymi do Sierpca, a także zapisały piękne karty historii w dziedzinie oświaty – prowadziły znaną w okolicy szkołę żeńską.
Ukaz kasacyjny cara Aleksandra II z dnia 8 listopada 1864 roku zreorganizował życie klasztorne w opactwie sierpeckim. Nie objęła go wprawdzie natychmiastowa kasata, lecz został zakwalifikowany jako ponadetatowy. Przeznaczając do likwidacji prowadzoną przez siostry szkołę, zamknięto nowicjat. Opactwo zlikwidowano formalnie w połowie 1892 roku, a siedem pozostałych sierpeckich mniszek, za zgodą płockiej władzy diecezjalnej, przeniesiono do klasztoru benedyktynek w Łomży.
Po II wojnie światowej, po ponad 50 latach od likwidacji opactwa, 4 maja 1947 roku benedyktynki repatriowane z Nieświeża na Białorusi, osiedliły się w zwróconym zniszczonym gmachu klasztoru i podjęły się wzgórzu Loret w Sierpcu dzieła odbudowy klasztoru oraz kontynuacji idei zakonnych św. Benedykta i św. Scholastyki (źródło – strona internetowa www.benedyktynkisierpc.com).
