Dzień 1 września już po raz piąty jest we włoskim Kościele obchodzony jako Święto Stworzenia. Tym razem jego temat szczegółowy brzmi „Strzec Stworzenia, aby podtrzymywać pokój”. Biskupi Włoch w specjalnym liście uzasadniają taki temat chęcią odpowiedzi na orędzie papieża Benedykta XVI na tegoroczny Światowy Dzień Pokoju pt. „Jeśli chcesz dbać o pokój, otocz troską stworzenie”. Zapraszają w nim wiernych do refleksji nad kwestią ekologiczną, znaczeniem przyrody w życiu człowieka oraz naszą odpowiedzialnością za całe stworzenie.
Swą decyzją ustanowienia specjalnego dnia ochrony środowiska i troski o stworzenie włoscy biskupi włączają się w ekologiczne inicjatywy ekumeniczne. Święto Stworzenia jest już od wielu lat celebrowane w kilku różnych Kościołach chrześcijańskich. II Europejskie Zgromadzenie Ekumeniczne w Grazu w 1997 zachęcało, aby Kościoły wprowadziły do życia kościelnego świętowanie Dnia Stworzenia, promowały odpowiedzialne style życia i zachęcały do ekologicznej aktywności. Pierwszy do kalendarza liturgicznego wprowadził je Patriarcha Konstantynopola Dymitr w 1998 r. proponując dzień 1 września.
Włoski Kościół oprócz celebracji w dniu 1 września zachęca również do modlitwy w intencjach ekologicznych w kolejne niedziele września, do pogłębienia swej wiedzy na tematy związane zarówno z sytuacjami kryzysu ekologicznego, jak i z biblijno-teologiczną wizją świata stworzeń. Proponuje również refleksję etyczną nad osobistym stosunkiem do dóbr przyrody i rachunek sumienia uwzględniający „ekologiczne” grzechy.
Uczestniczyłem we włoskich obchodach dnia Stworzenia w r. 2007. Wtedy ideą przewodnią była troska o wodę, jako bezcenne dobro całej ludzkości i celebracja odbywała się na umbryjskim jeziorze Trasimeno. Piękny dzień na statku i wyspach jeziora zachęcał wiernych do refleksji nad osobistą konsumpcją wody w kontekście kłopotów z dostępem pitnej wody dla wszystkich oraz odpowiedzialności za całe stworzenie. Podjęto też temat oszczędności wody w przemyśle i rolnictwie traktując go jako wyraz globalnej kwestii ekologicznej, zmian klimatycznych oraz znaczenia przyrody w życiu człowieka.
Czy możliwe jest u nas liturgiczne Święto Stworzenia czyli wspólny obchód wysławiania Boga za Jego niezwykłą dobroć i miłość, które objawiły się w akcie stwórczym? Dziś nasz zachwyt nad światem i wdzięczność za akt stwórczy wyrażamy w liturgii przy różnych okazjach np. w czasie dożynek czy w święto św. Franciszka. Wprowadzenie Święta Stworzenia albo Stworzyciela i Stworzenia (pamiętajmy, że nie chodzi tu o święto ku czci przyrody czy stworzeń) pozwoliłoby też odnowić akt pojednania pomiędzy człowiekiem, przyrodą i Bogiem Stwórcą…