Zgodnie ze zwyczajem praktykowanym co najmniej od kilkunastu lat bp Marian Florczyk poświęcił owies w liturgiczne wspomnienie św. Szczepana w kościele Matki Bożej Fatimskiej w Kielcach – Dyminach. W drugi dzień świąt bp Florczyk co roku przewodniczy Eucharystii w dymińskim kościele.
Tradycyjne święcenie owsa to obyczaj zanikający w diecezji kieleckiej. Podtrzymują go bardzo nieliczne parafie.
W Dyminach zwyczaj trwa nieprzerwanie od dziesięcioleci. Odkąd owies święci bp Florczyk, w uroczystości uczestniczą setki przyjezdnych osób, w tym z sąsiednich wiejskich i kieleckich parafii.
Biskup składa świąteczne życzenia i przypomina postać św. Szczepana. Poświęcony owies jest wykorzystywany przez gospodarzy do karmienia zwierząt.
W diecezji kieleckiej jest jedna parafia, której patronuje św. Szczepan – w Mnichowie koło Jędrzejowa. Tam także święci się owies. W tym dniu jest tam także odsłaniany obraz św. Szczepana, który jest eksponowany do niedzieli Świętej Rodziny w ołtarzu głównym.
Dzieje Apostolskie podają, że św. Szczepan był jednym z siedmiu diakonów młodego Kościoła, wybranym do sprawowania opieki nad wdowami i ubogimi. Kiedy naraził się starszyźnie żydowskiej, podburzyła ona lud, stawiając w Sanhedrynie fałszywych świadków i oskarżając Szczepana o bluźnierstwo przeciw Świątyni i Prawu.
Po rozprawie tłum wywlókł Szczepana za miasto i tam ukamienował, w pobliżu Bramy Damasceńskiej. Kult świętego męczennika rozwinął się zaraz po jego śmierci, która dała początek prześladowaniom chrześcijan.
W ikonografii Szczepan przedstawiany jest najczęściej w scenie kamienowania lub jako młody diakon, w dalmatyce, a jego atrybutami są: gałąź palmowa, księga Ewangelii, kamienie. Jest patronem m.in. woźniców, murarzy, krawców, kamieniarzy, tkaczy i stolarzy.
